8 maart Strahan - Cradle Mountain National park

Na ons ontbijt stonden we om kwart voor acht in de haven van Strahan. Onze ferry stond al klaar, de Lady Jane Franklin II om precies te zijn. Een schip van 32 meter lang en 9,5 meter breed en 70 ton schoon aan de haak. Het water was heerlijk rustig vandaag dus Nick is gelukkig niet zeeziek geworden. De boottocht over de Gorden River was heerlijk. De prachtige natuur in Tasmanie, en de weerspiegeling ervan in het gladde water. Maar het kan ook zo lekker rustig zijn geweest omdat de jongste persoon na ons 60 jaar oud was.

Tijdens de eerste stop langs de Gorden River hebben we een korte wandeling gemaakt door een tropisch woud. De wouden zijn een van de dichts beboste van de hele wereld. En dit hele gebied staat ook op de wereld erfgoed lijst. Het gebied voldoet aan 7 van de 10 criteria voor een plek op die erfgoedlijst. Dat is nummer 2 op de hele wereld. (om je even een idee te geven hoe geweldig dit gebied is) Tijdens deze wandeling hebben we veel verschillende plantensoorten gezien, meer dan 650 jaar oude bomen, maar ook onze eerste slang! Een black tigersnake om precies te zien, heel liefelijk ‘Fluffy’ genoemd door de gids.

Op weg naar de volgende plaats waar we aan zouden meren hebben we op het bovendek genoten van de zon. We kwamen langs erg grote fuiken in het water waar vis in wordt gekweekt voor de verkoop. De fuiken waren enorm. De vis zit gemiddeld 12 maanden in de fuik waar ze opgefokt worden tot ongeveer 4,5 kilo per vis (afhankelijk van de soort).

De laatste stop was Sarah Island. Een klein eilandje met een historie als strafeiland. Gedetineerde werden naar de eiland gezonden om voor straf hier zware arbeid te verrichten. De gids vertelde een geweldig verhaal over hoe het er hier vroeger aan toe ging. Al het hout op het eiland werd gekapt en gebruikt om gebouwen van te maken voor op het eiland en om schepen te maken. Er was zelfs een moment in de historie dat dit kleine eilandje de efficiëntste scheepsbouw had van de omgeving. Onder verschillende bevelhebbers golden ook verschillende regels. In het begin werd het eiland gevreesd en wilde je er absoluut niet naartoe. Later werd het een soort van paradijselijke plek voor gevangenen. De laatste generaal aan de macht had de opvatting (die overigens klopte) dat arbeiders onder zware dwang minder goed werk afleverde. Als ze in ruil voor goed werk kregen ze meer bevoegdheden, faciliteiten en minder (zware) straffen. Vandaar dat dit een soort van paradijs werd voor gevangenen. Dit was tevens de reden dat dit ‘strafeiland’ werd opgeheven.

Na de bezoek aan Sarah Island werd koers gezet naar het eindpunt, de haven van Strahan. Halverwege liet de kapitein het schip even stilvallen en hij meldde dat hij dolfijnen had gespot aan beide zijdes van het schip! Gelukkig waren wij door de gemiddelde leeftijd als een van de eerste op het voordek om dit vast te leggen. Wat een speelse beestjes, geweldig mooi om te zien hoe de groep met ouders en jongen mee zwommen langs de boeg van het schip.

Na de cruise zijn we zelf verder gereden met de auto richting Cradle Mountain National park, onze eindbestemming voor vandaag en morgen. Het park waar we verblijven is een soort van Centerparks alleen dan midden in een mooi natuurpark en iets minder chique qua faciliteiten. Deze avond zaten we buiten op onze veranda te eten tot we wat gehop hoorde in de bosjes. Zat er ineens drie kangaroo’s vlak bij ons huisje. We hebben ze een sneetje brood gevoerd en gekeken hoe ze dit vasthielden in hun voorpootjes terwijl ze het oppeuzelde. Het was weer een geweldige dag op Tazzie.