11. Quepos - Carate

29 maart 2014 - Carate, Costa Rica

Zaterdag 29 maart 2014       Quepos – Carate

 

Jeeej, vergeten het verhaal op te slaan. Nu kan ik opnieuw beginnen!

 

Gelukkig konden wij deze ochtend samen aan het heerlijke ontbijt verschijnen. Nick at Josine haar boterhammen en Josine kreeg Nick zijn eieren.

 

Na het ontbijt zijn we onszelf uit gaan checken. De receptioniste vroeg hoe het verblijf was geweest. Goed zei Josine, maar ons Nick is zo ziek geweest gisteren. Oh jee, zei ze. Ik raad jullie aan om een antiviruspil te gaan halen. Er heerst een virus op dit moment wat verspreid wordt door voedsel. Deze pil die helpt meteen.

 

Bij de apotheek spraken ze helaas geen Engels. Met handen en voeten kwamen we er gelukkig wel uit. 4 dagen lang 2 pillen. Meteen bij terugkomst in de auto een pil genomen. Hoe langer we in de auto zaten, hoe meer praatjes meneer kreeg. Dit kwam wel goed.

 

Na ook nog gepind en getankt te hebben konden we met een gerust hart de laatste kilometers rijden. De navigatie gaf aan dat het een weg wat die alleen met 4x4 auto te berijden was. Gelukkig hadden wij die een. Steile heuvels met losliggende stenen en beekjes waar je door heen moest rijden om je weg te vervolgen. Heerlijk met Josine achter het stuur. Gas erop en er vol door heen, zodat het water aan beide kanten van de auto omhoog spoot.

 

Eindelijk waren we in Carate. Het bleek niet zo te zijn zoals wij ons voorstelde. Het was een landingsbaan die alleen bestemd was voor kleine sportvliegtuigjes. En 3 huizen. Bij een van deze huizen mochten wij onze auto parkeren en dan werd hij gedurende ons verblijf bewaakt. We mochten nog 3 kilometer over het strand lopen voordat we bij Le Loena Ecolodge aankwamen. Wat een hel was dat. Het was hoogtij dus we moesten door het zachte zand wat de toch zwaar maakte. En dat met de zon pal op je hoofd. Neem van ons aan. Geen pretje. Gelukkig konden we ondertussen van een geweldig mooi uitzicht genieten terwijl de rode ara’s ons om de oren vlogen. Voor de terugweg zorgen we dat we tijdens laagtij gaan lopen.

 

Bij de lodge aangekomen kregen we een heerlijke ananas smoothie. Ook kregen we nog een heerlijke lunch geserveerd. Zo, dat kan een mens goed doen. Daarna mochten we gaan kijken in onze tent. Wat een plaatje. Bloemetje op het bed, uitzicht over de zee en een kokos als douchekop in de buitenlucht. Wat wil een mens nog meer!

 

Deze middag hebben we heerlijk in een hangmat gelegen en nagedacht over de bruiloft.

Foto’s