14. Carate - Savegre hotel

2 april 2014 - San Gerardo De Dota, Costa Rica

Dinsdag 1 april 2014               Carate – Savegre hotel

 

Deze nacht was naar ons idee zo’n 2 graden koeler dan de nachten ervoor. Rond de 29 graden dus.  We hebben beide bijna geen oog dicht gedaan en waren blij toen de ochtend aanbrak en we weer richting de auto konden gaan lopen. Omdat we daar na 3 dagen eindelijk weer airco zouden hebben. Na het ontbijt zo snel mogelijk aangelopen want we hadden nog een wandeling te gaan van 3 kilometer voordat we bij onze auto waren.

 

Gelukkig was het nu laagtij waardoor we door het hardere zand konden lopen en de wandeling in een keer veel korter leek tegenover de hel van de heenweg. Eenmaal bij de auto even de auto gestart om te kijken hoe veel benzine er nog in zat. Dit waren twee streepjes. Daarmee moesten we het grotere dorpje à een uur verderop wel halen. Alwaar we eindelijk bereik zouden hebben met onze telefoon om de verhuurmaatschappij op de hoogte te brengen van ons probleempje. We moesten nog bijna een uur wachten op onze grote tassen die met paard en wagen zouden komen.

 

In dat uur vooral nog even genoten van de rondvliegen ara’s en de pelikanen die aan het hanggliden waren over de zee. Eindelijk waren onze tassen daar. Nog een fooi gegeven en snel uit deze hitte vertrokken. Toen we eenmaal aan het rijden gingen leek het metertje van de benzine wel heeeeeeel snel terug te zakken. Dit was niet goed. Geen benzine spoor achter ons te zien? Nee volgens ons niet. De airco maar snel uitgezet en de ramen dan maar open. Damn. Het volgende tankstation was echt pas over 45 minuten rijden. En dat over een heuvelachtig gravel pad met veel losliggende stenen. Toen we op de helft van het laatste streepje waren hadden we het beide echt niet meer. Zweet droop ons over de rug. Hitte en spanning. We hadden nog geen huisje gezien en kwamen nu echt bijna stil te staan. Daar ging het lampje aan. En nu? Doorrijden! Misschien komen we nog een auto of huis tegen.

 

Eindelijk kwamen we bij een lodge aan. Daar kwamen 2 super vriendelijke vrouwen naar buiten. Waaronder de eigenaresse Silvia. Na even onder de auto te hebben gelegen zagen we toch echt geen lekken. Misschien dat het metertje was blijven hangen toen ze alle benzine eruit hebben gehaald om het gat te dichten. Silvia verkocht ons voor 5000 colonnes à € 7,50  benzine. Haar mannelijke medewerkers verwachten wel dat we daar het grotere dorp mee moesten redden. Waar we dus konden tanken.

 

Dus wij weer rijden. Nog 3 minuten te gaan en bijna geen benzine opgereden. Dan maar eindelijk de airco aan. Eenmaal in het dorp waren we weer op temperatuur en konden wij eindelijk gaan tanken. Onze ruiten van de auto werden nog even schoongemaakt en hoppa, we konden verder.

 

We hadden nog 4 uur rijden voor de boeg, dus even naar de supermarkt. Wat te eten gehaald maar vooral wat drinken. We hadden nogal dorst gekregen na het avontuur dus ons drinken was al bijna op. En natuurlijk wat chips en een mango voor Josine.

 

Nog 2 uur te rijden kwamen we langs een dokter. Even snel naar binnen om Nick zijn hechtingen er uit te laten halen. Een meid rond de 30 kwam naar ons toe met haar witte zusterspakje en witte panty’s aan het zag er niet uit. Maar goed, alles beter dan die smerige locatie waar we de hechtingen hebben laten zetten. Hier leek juist alles steriel. Na nog geen 5 minuten stond wij al weer buiten zonder hechtingen en zonder iets te betalen. Ze deed dit gewoon even tussendoor.

 

Eindelijk hebben we onze weg zonder zorgen kunnen vervolgen naar ons eindbestemming die 3 kilometer hoger ligt en 24 graden kouder is. De luxe spat er hier van af. En we hebben een bad! Dus snel eten, even op internet en dan in bad.

1 Reactie

  1. Inge:
    3 april 2014
    Hoi josientje en nick!
    wat hebben jullie veel meegemaakt!
    gelukkkig is nick snel weer opgeknapt
    Geniet er nog heel.even van.
    Als jullie terug zijn kom ik snel.de fotos bekijken;).
    Xx inge