4 maart Great Ocean road Warrnambool - Apollo bay

Weer vroeg uit de veren vandaag want het is tijd voor ‘The great ocean road’. We keken beide erg uit naar deze route omdat we hier beide al veel positieve verhalen over hadden gehoord. Vanuit Warrnambool is het ongeveer 150 kilometer als je rechtstreeks naar Apollo bay rijd. Maar dat deden we niet, wij namen de toeristische route.

We waren nog niet zo lang onderweg of de route werd al aangegeven op de borden langs de weg. Eenmaal op de route kwamen we ook vrij snel uit bij het eerste uitzichtpunt. Camera mee, videocamera mee en het pad aflopen richting het eerste uitzichtpunt. Wat een uitzicht… WAUW! Het water diep blauw en glashelder, de rotsen variërend van wit tot allerlei verschillende tinten bruin en soms zelfs richting het rood. Vooral de combinatie van beide zorgt voor geweldig mooie landschappen.

Iedere rotsformatie draagt zijn eigen naam en heeft zijn eigen verhaal. Volgens de informatieborden blijft de vorm van de rotsen aan het veranderen. Dat gebeurt door de woeste golven die constant tegen de rotsen aan blijven beuken. Dat is ook de reden dat niet alle twaalf van de twaalf apostelen (bekende rotsformatie op de route) er nog staan. Maar dit maakt het zeker niet minder mooi. Ik denk dat we misschien twee uitzichtpunten hebben overgeslagen, voor de rest zijn we overal gestopt. Ieder uitzicht heeft zo weer zijn eigen charme maar allemaal doen ze je versteld staan van waar de natuur toe in staat is.

Toen we even een extra stop maakte zodat Nick even ‘de president een handje kon geven’, zat Josine in de auto te wachten. Op een gegeven moment hoorde ze een getik op de raam. Toen ze naar links keek zag ze een heel klein vogeltje op de spiegel van de auto zitten. Het was een Blue Wren, dat zelfde vogeltje dat Nick op Kangaroo Island al eens gefotografeerd had van ver af. Een lijfje net zo groot als een walnoot, een mooie lange staart en een fel blauwe kleur. Josine aarzelde geen moment en greep meteen naar de fotocamera om het vogeltje te fotograferen. Doordat het vogeltje steeds aan bleef kloppen op het raam van de auto hebben we een paar geweldige foto’s kunnen maken van dit prachtige beestje.

Aan het einde van de middag net voor we in Apollo bay aankwamen hebben we nog een mooie wandeling gemaakt in het ‘Otway National Park’. Het park heeft een tropisch regenwoud klimaat.

Veel varens en palmen maar natuurlijk ook weer veel dieren. Het klonk in het park zelfs naar een tropisch regenwoud door de krekels, vogels, de wind door de bladeren en het stromende water op de achtergrond. Dit is weer een heel andere kant van Australië. Doordat het gebied zo dicht begroeid was, was het wel een heerlijke tempratuur om in rond te wandelen.

In Apollo bay werden we hartelijk welkom geheten door de jonge dames van ‘Captains at the Bay - bed & breakfast’. We werden netjes begeleid naar onze kamer de ‘Captains cottage’. De deur ging open en we stonden beide met onze mond vol tanden… wat een stijlvolle kamer, helemaal onze smaak. Er zat zelfs een openhaard in, niet perse nodig met deze tempraturen maar wel erg leuk. De badkamer is erg chique alles van notenhout en mooie stenen tegen de wand aan. We hebben veel ideeën opgedaan voor als we ooit een eigen huisje gaan inrichten.

In de supermarkt tegenover ons verblijf hebben we boodschappen gedaan voor een barbecue. We hebben geen barbecue bij onze kamer, maar in Australië heb je heel veel openbare barbecues waar je gratis gebruik van mag maken. Dus daar hebben we deze avond gretig gebruik van gemaakt. We hebben een lekkere focasia opgewarmd, Kangaroo biefstuk en aardappels gebakken. En dit hebben we lekker opgesmikkeld zittend in de warme avondzon.

Vanavond lekker slapen in onze droomsuite en morgen op naar Melbourne.