3. La Fortuna

Vrijdag 21 maart 2014          La Fortuna

Vanochtend hebben we de andere kant van de tropen mogen ontmoeten. We werden wakker van de regendruppels die op de bladeren van de bomen neerkwamen. Heerlijk dat geluid. Toen het na het eten nog niet was opengetrokken hebben we toch maar besloten om wat te gaan ondernemen. We wilde naar de Baldi hotsprings maar daarvoor was het nog te vroeg. Dan maar naar de waterval. En of dat het eens waterval was. Wat een geweld. Helaas hadden we onze zwemkleding niet bij, want anders hadden we een frisse duik kunnen nemen. Nadat we na heel wat trap treden weer boven waren zijn we in de auto gesprongen en naar de Baldi hotsprings gegaan.

Daar keken we onze ogen uit. Thermea 2000 XXXL. Heerlijk ronddobberen en genieten van dat warme water dat zich als een deken om je heen sluit. Eenmaal verder het park in gekomen kwamen we uit bij een super vette glijbaan. Helaas was deze nog dicht. Hopelijk ging hij die dag wel nog open. Om 12 uur was het tijd voor een lunch. We bestelde wat van de kaart. Haha geweldig onze gezichten toen we het eten kregen. Het was iets helemaal anders dan we dachten te hebben besteld. Maar niet minder lekker hoor. Na het eten nog even lekker rondgedobberd. Toen we dat beu waren zijn we nog eens bij de leipe glijbaan gaan kijken en ja hoor.. nu was hij open. Jippie! Onderweg naar boven kreeg Josine al spijt. Dit was wel erg hoog. Voetje voor voetje naar boven brrr… en toen… toen nog naar beneden. Aaaaaahhhhhhh!!!! Eindelijk weer met het hoofd boven water durfde ze haar ogen te openen. Vet om gedaan te hebben, maar nee niet nog een keer. Toen kwam Nick met zijn camera. Hij wilde het filmen. Oeps, auw, elleboog open gehaald. Wat schoon laten maken en snel naar het hotel gegaan. Daar toch maar even met Liessel geskyped en tot de conclusie gekomen om even naar de dokter te gaan. Helaas vertelde de dokter ons dat het gehecht moet worden. Wat vervelende spuiten, 5 hechtingen verder en 62 euro lichter stonden we weer buiten.

Terug bij het hotel snel omgekleed en wat soepstengels naar binnen gewerkt. Muggenspray opgedaan en op naar de receptie. Daar werden wij om half 6 opgehaald om naar een ander bos te gaan waar we kikkers gingen spotten. Het was maar 10 minuutjes rijden en onze gids Hazel liet ons horen hoe goed hij Nederlands spraak. Fietsers en springen kon hij zeggen. Wat voor ons best opmerkelijke woorden waren, want normaal kennen buitenlanders alleen maar scheldwoorden. Eenmaal aangekomen bij het bos kregen we een flesje water en een zaklamp. Het was nu 6 uur en het begon donker te worden. De temperatuur was nog ongeveer 25 graden. Onderweg zagen we vooral heel veel dieren. Hagedissen, sprinkhanen en nog meer nachtleven. Eenmaal verder het bos in zag Josine op eens iets roods. En ja hoor, dat was een Bleu jeans frog. Om even een voorstelling te maken. Pikke donker bos, paar zaklampen en een rode kikker zo groot als bovenste vingerkootje van je pink. Hazel was ook helemaal trots dat Josine hem had gevonden. Hij riep er snel een andere gids met zijn groep bij. Eenmaal verder gelopen kwamen we ook nog de bekende groene kikker met oranja poten tegen. Het symbool van Costa Rica. Wauw wat een kleurenfestijn aan kikkers hebben wij deze avond mogen aanschouwen. En dat helemaal gratis omdat onze kamer net wat kleiner was dan dat we eigenlijk geboekt hadden. Als ze dit ons niet hadden verteld hadden wij dit niet eens in de gaten gehad, want de locatie maakt alles goed

Na terugkomst hebben we snel gegeten. We waren de laatste gasten die nog kwamen dineren, maar het buffet was wederom weer heerlijk. Op de kamer nog even wat gelezen en toen als een blok in slaap gevallen.