31 maart Rainbow Beach

31 maart 2013 - Rainbow Beach, Australië

Deze ochtend is het easter, en dat is te merken. De kinderen rennen hyperactief over de camping alsof ze hun eigen gewicht in chocolade eieren binnen hebben gewerkt, en dat om zes uur in de ochtend. We zijn zelf toen ook maar op gestaan om te beginnen aan ons eigen paasontbijt. Twee gekookte (paas) eieren en Josine mocht dan eindelijk haar chocolade paashaas opeten, waar ze zich al drie dagen op verheugde.

 

Na een ochtend zwembad en zon maakte we ons op om rond kwart voor twaalf richting de surfshop te gaan voor Nick zijn eerste surfles. Enigszins zenuwachtig arriveerde we bij de surfshop, de ‘surfdude’ achter de balie vroeg of hij ons kon helpen. Toen we vertelde dat we kwamen voor de surfles zei hij dat de les was verzet naar drie uur omdat het tij te hoog was om richting de surfspot te rijden. Toen zijn we maar naar het strand gegaan om te genieten van het warme weer. 

 

Op het strand aangekomen zagen we iedereen aan de waterkant staan. We vroegen de man naast ons wat er aan de hand was. Er bleek een sharkalarm te zijn gegeven dus moest iedereen het water uit. Dit werd overigens niet echt serieus genomen door de surfers die vrolijk op hun board in de oceaan rond bleven dobberen. Er werd niets gevonden dus iedereen mocht weer te water. Veel mensen verlieten na de sensatie het strand dus daardoor hadden wij de kans een mooi plekje op het bomvolle strand te bemachtigen.

 

Na de tijd te hebben gevuld met mensen gapen, zwemmen in de zee en zonnen zijn we om kwart voor drie opnieuw naar de surfshop gegaan. Even een formuliertje invullen en op naar het strand in een volgeladen Landcruiser (12 mensen) met aanhanger. We zijn langs vele rotsen en takken moeten manoeuvreren om uiteindelijk op het strand aan te komen van Double Island Point. Even de surfplanken uitladen de surfklas eruit (6 inclusief instructeur) en de rest ging verderop eruit om te zeekayakken.

 

Onze instructeur was een 15 jarige, lokale, blonde, langharige surf-dude die vanaf zijn 6e levensjaar al op een board stond. Na een snelle introductie over houding en de juiste manier om in die houding te komen zijn we vrij snel daarna het water al in gegaan met ons board.

 

Wie wil er als eerste? Nick stak zijn hand op en ging meteen plat op zijn buik op zijn board liggen. De Instructeur telde af en gaf een zetje op het juiste moment. Nick begon uit volle macht te peddelen met zijn handen, hij voelde dat zijn board meer snelheid kreeg door de golf. Eerst die achterste voet op de plank en dan de voorste en….. hij blijft gewoon staan! Josine kijkt vanaf de kant toe en vergeet uit enthousiasme gewoon de camera op de juiste plaats te richten. Nick kwam enthousiast terug gerend naar Josine om te vragen of ze wel goed gekeken had wat hij daar klaar speelde. “Hoppaaaa! Gewoon meteen staan de eerste keer!” - ‘’Dit is echt supervet!”

 

Nick rende meteen terug het water in met zijn board onder zijn arm om nog een keer te gaan. Aangekomen bij de instructeur kreeg Nick een compliment ‘you most be a natural’ en hij gaf tevens aan dat zijn houding goed was. Ik moest het maar lekker zelf gaan proberen dat kwam wel goed. Bij iedere poging lukte het om op te board te staan en twee keer is Nick nagenoeg helemaal tot aan het strand door kunnen surfen. Omdat het steeds op een neer lopen door de branding en het peddelen zo vermoeiend is, lukte het aan het einde van de 2,5 uur niet meer om genoeg snelheid te krijgen om de golven te pakken. Het was mooi geweest voor vandaag. Na een korte demonstratie van de instructeur zijn we moe maar voldaan via het strand weer terug gereden naar de surfshop.

 

Op de weg terug hebben we nog wel gezien waarom het strand de naam ‘Rainbow Beach’ draagt. Hoge wanden van zand in wel 72 verschillende tinten, heel erg mooi om te zien. Ook hebben we soldiercrabs gezien. Hele groepen kleine krabbetjes die over het strand aan het lopen waren en vooruit ook nog. Soldiercrabs zijn de enige krabben die vooruit kunnen lopen. Helaas hadden we niet veel tijd om te stoppen want om 6 uur is het hier donker en het tij kwam alweer omhoog. Het einde van een echte stranddag op Rainbow Beach

 

Tijdens het koken kwam er steeds meer bewolking. Na een aantal minuten kwam het met bakken uit de hemel. Het weer kan hier zo snel omslaan. We hebben toen de rest van onze maaltijd maar op de bbq van de camping gekookt, omdat onze luifel meer lekte dan droog hield. Daarna hebben we nog even geskyped met de familie op de familiedag. Altijd leuk om iedereen even te zien.

Foto’s