1 april Fraser Island

Deze morgen moesten wij om half acht klaar staan bij de poort van de camping om naar Fraser Island te gaan. Fraser Island is het grootste zandeiland van de wereld. We hadden onze tas volgeladen met zwemspullen, fles water en niet te vergeten de cameraspullen. Om kwart voor acht verlieten wij met 9 passagiers en de gids in een four wheel drive bus Rainbow Beach richting Inskip point. Vanuit hier bracht een ferry ons binnen 15 minuten op Fraser Island. Het was nog bewolkt maar deze begon al weg te trekken, dus het beloofde een mooie dag te worden. Via het strand (dat op de tomtom aangegeven wordt al Free way) zijn we een stuk naar boven gereden. Daar zijn we landinwaarts gegaan om naar Lake Mc Kenzie te gaan.

Wauw wat een helder water, als je tot je middel in het water stond kon je nog je voeten zien. De gids had ook verteld dat het zand heel goed is om te scrubben. Dit omdat iedere zandkorrel rond is, in plaats van hoekig zoals bij normale zandkorrels. We hebben daar dan ook gretig gebruik van gemaakt met al die losse vellen na het verbranden. Ook de sieraden hebben we weer even voorzien van een polijstbeurt.

Na Lake Mc Kenzie weer de bus in om naar Central Station te gaan. Daar wees de gids ons een prachtig wandelpad aan langs een helderste creek die wij ooit hebben gezien. Midden door het regenwoud, tussen de hoge bomen en konings varens, hebben wij genoten van de vele mooie uitzichten. Na de wandeling had Bryce onze gids een heerlijke lunch voor ons klaar staan. Een bieflap en een aantal heerlijke salades.

Na onze buiken redelijk vol te hebben gegeten weer terug over de hobbelige wegen van Fraser Island. Het was maar goed dat we voorbereid waren wat er zou gaan komen want anders hadden we zeker nog een aantal keren van ons eten kunnen nagenieten. Ook waren we blij dat er in de bus zoiets als een gordel bestond, want deze is meerdere malen van pas gekomen.

Na een stuk van 11 kilometer hobbelwegen waren we eindelijk weer op het stand. Op naar het bekende scheepswrak van Fraser Island. Dit schip is ooit gebouwd om te dienen als luxe schip om de oversteek te maken tussen Nieuw Zeeland en Australië. Het schip was op dat moment ook een van de snelste schepen. Daarom is het schip in de oorlog omgebouwd tot Nursury Ship. Na de oorlog zijn de luxe snufjes weer ingebouwd en is het schip weer in gebruik genomen voor de oversteek tussen Nieuw Zeeland en Australië. Helaas is het schip toen in een cycloon terecht gekomen en hier aangespoeld in de jaren 60 dachten we. Zo veel informatie die je krijgt op een dag hihi.

Na het schip zijn we nog een stukje verder naar boven gereden. Daar stond een soort van zand-rots achtige formatie met 72 verschillende kleurtinten. Dit was vooral vanaf een afstandje erg mooi om te zien.

Op de terugweg zijn we gestopt bij de Eli Creek. Dit is de bekendste creek, van de vele, op Fraser Island. Dit is een verswater stroom van 11 graden. Dit water is zo schoon omdat het ongeveer 60 tot 80 jaar geleden als regendruppel uit de lucht is komen vallen. Daarna is het in de grond getrokken om door verschillenden lagen zand te gaan om nu uiteindelijk  in de creek naar de zee te stomen. Je kon via een brug zo’n 20 minuten landinwaarts lopen. Daar kon je in het water gaan liggen. Je werd dan door de stroming mee genomen terug langs het punt waar de bus geparkeerd stond hopa de zee in. Die overigens zo’n 10 graden warmer was. Heerlijk!

Na de Eli Creek was het weer tijd om via de 75 mile beach terug te rijden naar de ferry. Dit was nog een prachtige rit over het strand met af en toe een om weggetje, omdat hier heel veel zand weg is gespoeld tijdens het slechte weer van laatst en er verschillende rotsen vrij zijn komen te liggen. Ook kwamen we nog over verschillenden vliegvelden gereden. Oftewel een bordje op het strand met pas op voor vliegtuigen. De free way wordt ook gebruikt als start en landingsbaan voor kleinere vliegtuigen.

Oh ja, en voor de vrienden. Onze 1 april duik tropical edition is helemaal geslaagd! Het water was zelfs aangenaam warm.