28 Maart O'reilly's rainforest retreat - Beerburrum

Deze ochtend zijn we op tijd opgestaan zodat we samen met ranger Mark vogels konden gaan spotten in O’reilly’s rainforest. We waren beide erg hoopvol dat we vandaag een Supreme Lyrabird zouden zien omdat ze hier op 3 van de 5 wandelingen gespot werden. Even een korte uitleg over de Supreme Lyrabird (je moet hem eigenlijk even zoeken op google). Deze vogel is de koning als het neerkomt op imiteren van geluiden. Dat imiteren gaat verder dan alleen andere vogels, denk ook aan autogeluiden, hondengeblaf, kettingzagen, gsm’s.

Bij vertrek kregen we allemaal een handje vol ‘sultana’s… dat zijn dus krentjes. Helaas zaten er bij vertrek rondom de parkeerplaats weinig vogels, normaal kwamen ze hier de krentjes uit de hand eten vertelde Mark. Toen zijn we vol goede moed een van de wandelpaden in gelopen. Al vrij snel spotte we een ‘Yellow Brested Robin’ (eigenlijk dus een roodborstje met een gele buik). Deze vogeltjes houden meer van noten dan van krenten maar er was er toch eentje zo nieuwsgierig dat deze een krentje uit Josine haar hand kwam eten.

We hebben op verschillende plekken in Australië al een bepaald vogelgeluid vaak terug horen komen en deze ochtend zijn we er achter gekomen welk vogeltje dit geluid maakt. Het is ook meer dan duidelijk hoe de vogel aan zijn naam komt, want dat klopt precies bij het geluid. Het is een ‘Whip bird’ vrij vertaald dus eigenlijk ‘zweep vogel’. Hij bouwt vanuit een zachte fluittoon een geluid steeds harder op en eindigt dit steeds met een hard geluid dat lijkt op een zweepslag. Grappig om te zien hoe klein het vogeltje is dat dit harde geluid voortbrengt.

Hierna zijn we terug gekeerd naar de parkeerplaats waar nu al meerdere vogels bleken te zitten. Een bijna pik zwarte vogel met een blauwe gloed over zijn veren zat boven op de dakgoot te wachten. (de naam is me helaas even ontschoten) Al vrij snel zaten er twee vrouwelijk varianten ervan op de hand van Josine de krentjes lekker op te peuzelen (dat zijn de bruine vogels op de foto). En toen kwam er uit het niets ineens een zwart met felgele bijeneter opduiken die ook een krent uit de hand kwam eten. Hierna zijn we nog verder gaan zoeken naar de Lyrabird maar die hebben we helaas niet meer gevonden.

Om kwart over negen was Kyle van de autogarage er om de kapotte camper op de autotaxi te laden. Samen met hem zijn we naar beneden gereden en onderweg hebben we hem een beetje leren kennen. Een aardige kerel die hard werkt voor zijn centen. Rond kwart over tien waren we in Kanungra bij de autogarage. Britz had inmiddels gebeld om te zeggen dat ze om twaalf uur de vervangende auto bij ons dachten te hebben. In de tussentijd zijn wij een lekker pasteitje gaan eten bij de lokale bakkerij. En hebben we helaas moeten wachten tot 1 uur voor Britz er was met de auto. Toen hebben we zo snel mogelijk alle spullen overgeladen in de andere camper en toen zijn we weer vertrokken. De eerste stop voor vandaag was het vliegveld van Brisbane, hier hebben we bij een vestiging van DHL onze Didgeridoo opgestuurd naar Nederland. Daarna zijn we aangesloten in de File om Brisbane weer te verlaten in Noordelijke richting. Toen we eindelijk weer een beetje lekker op gang waren begon het al laat te worden dus toen zijn we naast de Steve Irwin way gestopt om te overnachten. (gaaf dat die gast een weg naar zich vernoemd heeft)