24-25 maart Nelson Bay

Dag 1:

Vierentwintig maart zijn we richting Nelson Bay en Herman gereden. We hadden afgesproken om 1 uur en we arriveerden dan ook precies om 1 uur wat een planning. Even kennis maken en snel het huis van Herman kijken want we moesten snel weer vertrekken. Omdat het laag tij was om half twee konden en mochten we met de 4x4 het strand op. Gaaf! Herman reed voorop met zijn eigen four wheel drive en wij volgde hem met ons slagschip. Zolang we in zijn spoor zouden blijven en naar zijn aanwijzingen luisteren zou het goed moeten komen.

We reden het zandpad in met het bordje four wheel drive only! Een eindje verder op na een stuk los zand zijn we gestopt om de voornaven te locken en de auto in de lage gearing te zetten. Het eerste stuk was goed begaanbaar, daarna moesten we snelheid maken om over de losse zandvlakte te komen en dan uiteindelijk op het strand te geraken. Herman reed weer voorop, en wij er achteraan. Het eerste stuk was inderdaad best goed te doen, even wennen maar erg leuk. Toen kwam de losse zandvlakte, nouja vlakte was het vandaag helaas niet. Heuvel na heuvel, en dat valt niet mee met een volgeladen camperjeep op harde banden. We redde het tot de helft en toen vielen we stil. Herman haalde het einde wel, stapte uit en rende richting ons. Na een paar keer proberen zaten we achter vast tot op de naaf. Toen hebben we de spanning van de banden gelaten, de wielen uitgegraven en nogmaals geprobeerd. Ditmaal succesvol, we kwamen langzaamaan weer op gang maar zijn helemaal door de zandbank heen gecrost naar het strand. Vanaf daar was het lekker over het vlakke en hardere zand rijden. Raampjes open, armpje eruit en af en toe een plasje meepakken. Heerlijk!

Een eindje verderop zijn we op het strand gestopt om even in de zee te gaan zwemmen. Even wat verkoeling op zo’n warme dag (32 graden). Het was vandaag opmerkelijk druk vertelde Herman, vorige week waren er maar drie auto’s op het hele stand en vandaag kwam je er vele tegen. Sommige stonden lekker te vissen, andere waren aan het zonnen of ze kwamen voor een frisse duik in combinatie met een picknick/barbecue. Wat een manier van leven, geweldig! Zo’n paradijsje en dat op vijf minuten rijden van je huis. Herman, you lucky man!

De rit terug van het stand af verliep voorspoediger dan de heenweg we leken wel bijna over de zandduinen heen te vliegen. (hierdoor hebben we naderhand wel weer even alle voorraad kastjes opnieuw in moeten laden in de camperjeep :-P) Dit was precies het avontuur waarvoor wij dit type auto hebben gehuurd.

Na het off-road avontuur zijn we naar het gan gan uitzichtpunt gereden waar je over heel Nelson Bay uit kon kijken. En toen was het tijd om te snorkelen, de gear had Herman nog wel in de garage liggen vertelde hij. Dus wij richting een spot waar niet gevist mocht worden en waar veel vis te zien zou zijn, en of er vis te zien was. Toen we nog maar net met onze voeten in het water stonden zwommen de vissen al om je heen. Eenmaal in het water werd het alleen nog maar mooier. Nick heeft vroeger veel gesnorkeld (weliswaar in het zwembad maar oké) hij had snel weer de smaak te pakken. Josine leek ook als een vis in het water. Na het snorkelen hebben we de snorkelkit kado gekregen van Herman zodat we hem nog vaker kunnen gebruiken. (nogmaals bedankt hiervoor Herman)

Om deze geweldige dag af te sluiten hebben we bij Herman nog gebarbecued en samen met hem onze route uitgestippeld voor de laatste anderhalve week. Hierna hebben we onze auto geparkeerd aan een klein strandje om daar te overnachten.

Dag 2:  

Na een warme maar rustige nacht werden we deze ochtend gewekt door een auto die het zandpad op kwam rijden. Het was een dame van, naar schatting, 60 jaar die even kwam snorkelen. Leuk om te zien dat zij deze ochtend een duik kwam nemen. Wij zijn om half 8 opgestaan omdat het al erg warm werd in de auto. We hebben ontbeten op het strand en daarna hebben we de stoelen ongeveer 1 meter opgeschoven om lekker te kunnen genieten van de ochtendzon. Op dat moment hebben we dan ook direct besloten dat we er een stranddag van gingen maken.  

Na een tijdje in de zon zitten en spelen op de didgeridoo had Nick dat ook wel weer gezien en daarom is hij uit de auto de schep gaan halen om eens even wat zandsculpturen te gaan maken. Het duurde niet lang of Josine kwam hem al helpen. Toen uiteindelijk een grote hoop zand was omgetoverd in een enorme zeeschildpad was het lunchtijd. Hiervoor hebben we toch maar even de schaduw opgezocht. Tijdens de lunch hebben we drie dolfijnen gespot die zichzelf speels door het water voortbewogen.

Na de lunch zijn we gaan snorkelen om te gaan kijken of deze spot net zo spectaculair is als die van gisteren. Wat meteen opviel was dat er veel rotzooi door het water dreef en dat het troebeler was dan het wat van gisteren. Desondanks hebben we toch veel vissen en mooie waterplanten gezien. Toen we halverwege op de terugweg waren hoorde we beide allemaal rare geluiden onder water, we wisten beide niet wat het was dus zijn we gewoon door gezwommen. Gisteren heeft Josine zich al twee keer lelijk gesneden aan de scherpe stenen op de bodem dus vandaag waren we extra voorzichtig met het water uitkomen om dit niet nog een keer te laten gebeuren. Toen we uit het water waren kwamen we er achter wat die geluiden waren die we hoorden, dolfijnen! En dat op nog geen halve meter afstand van ons vertelde de man die ons geobserveerd had vanaf de kant. Écht gaaf!

Hierna hebben we gedoucht op het strand en toen zijn we boodschappen gaan doen voor het avondeten. Bij terugkomst hebben we de auto op dezelfde plek geparkeerd, lekker buiten ons eten gekookt en bij zonsondergang zitten dineren op het strand. Als klap op de vuurpijl kwamen er weer dolfijnen te voorschijn toen we aan het eten waren. Wat een geweldige afsluiting van ons bezoek aan Nelson Bay. Deze dagen gaan we zeker niet snel vergeten.